ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΕΤΑΤΑΓΜΕΝΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΥ

Συνάδελφοι:

Είμαι πρώην συνάδελφος σιδηροδρομικός, μεταταγμένος στο Υπουργείο Πολιτισμού με τις πρόσφατες μετατάξεις (ν3891). Το blog σας αποτελεί για εμάς τους μεταταγμένους σιδηροδρομικούς μέσο επαφής με το σιδηρόδρομο μιας και ποτέ δεν πάψαμε να ενδιαφερόμαστε για αυτόν. Μοιραία αποτελεί και μέσο επικοινωνίας μεταξύ μας και θα ήθελα

να δημοσιεύσετε την επιστολή μου μήπως ως εργαζόμενοι επιτέλους αφυπνιστούμε και πάψουμε να ελπίζουμε ως άλλοι σύντροφοι του Οδυσσέα ότι ο Πολύφημος θα μας φάει τελευταίους ή θα τυφλωθεί από μόνος του και θα γλιτώσουμε.  

Όπως γνωρίζεται είναι σε εξέλιξη οι καταργήσεις θέσεων και διαθεσιμότητες στο Δημόσιο. Δυστυχώς οι διαθεσιμότητες αυτές, που πλέον θα οδηγήσουν σε απολύσεις, αφορούν και συνάδελφους που εκδιώχθηκαν από το σιδηρόδρομο. Με το ΦΕΚ 2318/17.9.2013 καταργούνται 43 θέσεις εργατών ΥΕ που είχαν δημιουργηθεί με την υπ΄αριθμ. 29818 και 29819/10.3.2011 υπουργική απόφαση (αφορά τις θέσεις που είχαν δημιουργηθεί για τις μετατάξεις μας).

Δεν γνωρίζω τη συμβαίνει σε  άλλους Φορείς, ας μας πληροφορήσουν οι συνάδελφοι, αλλά για μια ακόμα φορά μετά και τις περιπέτειες που είχαν οι συνάδελφοι στις Περιφέρειες, αποδεικνύεται η κοροϊδία και η εξαπάτηση. Υποτίθεται ότι μας έδιωξαν από έναν Φορέα που περισσεύαμε και ήθελαν να τον εξυγιάνουν για να μας πάνε κάπου αλλού που χρειαζόμαστε. Καμάρωναν τότε και ζήταγαν και τα εύσημα για την ορθή τους διαχείριση, τι να πεις.

Ένα άλλο που με στενοχωρεί, δεν εγώ στοιχεία να το υποστηρίξω αλλά αυτό πιστεύω, για διάφορους λόγους, είναι ότι οι νέοι μας συνάδελφοι μάλλον μας πρότειναν για Ιφιγένειες.

Συνάδελφοι δεν ήμαστε εμείς αυτοί που πρέπει να πληρώσουν, έχει χιλιοειπωθεί και δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνεται. Όσο παρακολουθούμε αδιάφοροι και δεν αντιδρούμε ή δεν αντιδρούμε όσο πρέπει, αυτοί που αποφασίζουν για εμάς, για τις οικογένειες μας και μια την ίδια την επιβίωσή μας δεν έχουν κανένα λόγο να αλλάξουν κάτι. Ας παραμερίσουμε τις κομματικές εξαρτήσεις μας και ας να πάψουμε να ελπίζουμε ότι δεν θα έρθει η σειρά μας.  Ας αρχίσουμε επιτέλους να αγωνιζόμαστε πραγματικά, είναι σίγουρο ότι έχουμε καλλίτερα και ισχυρότερα όπλα από αυτούς, απλός δεν τα χρησιμοποιούμε. Ο σιδηρόδρομος παρότι μικρός εργασιακός χώρος εκπροσωπείται σε όλη τη συνδικαλιστική ιεραρχία, ας γίνουν αυτοί οι συνάδελφοι οργανωτές ενός πραγματικού αγώνα που θα ξεκινήσει άμεσα. Πιστεύω πραγματικά ότι πλέον ήρθε ο καιρός που όλοι θα ακολουθήσουν.

Και επειδή θα υπάρχουν κάποιοι θα με χαρακτηρίσουν όψιμο αγωνιστή, τους απαντώ:  Δεν περιλαμβάνομαι στους διαθέσιμους ή  απολυμένους συνάδελφους, τουλάχιστον για την ώρα, απλός βλέπω τη φωτιά κοντά μου, στο σπίτι του γείτονα, νοιώθω ότι πρέπει να τον βοηθήσω αλλά μόνος μου δεν μπορώ, όλοι μαζί όμως μπορούμε και ίσως σώσουμε έτσι και το δικό μας σπίτι.

Πρώιμος Γεώργιος